alle (7) gedicht(en) van thema
'Gewemel'

(overige: zie archief ⇒)  
[1] 2
Thema = Gewemel
2018-12-06 / Gerda Hooijberg

Onstuimig

  het wemelt in de stad van reizigers
die slalommend langs elkaar krioelen,
loop weg voor al dat rumoer
drijft mij de stad uit naar
een plek waar rust overheerst
 
in dit jaargetijde lengen schaduwen
tussen het bont gewemel van geel,
brons en roodbruine kleuren
krommen de bladeren meer en meer
stil sterft de glans van blad
 
door de onstuimige wind worden
bomen langzaam uitgekleed
vogels rusten op kaalheid
een plek om te fluisteren
voor het donkere seizoen

 ©gerda hooijberg
 
 
 
Thema = Gewemel
2018-11-18 / Hennie Pen-Dijkema

Gewemel
 
Het wemelt van
spreeuwen op de takken
luizen in een vacht
vissen in de vijver
vliegen op de koe
bessen in de vuurdoorn
kleuren in het bos
eikels aan de bomen
blaadjes op de straat
mieren in een hoop
bijen in de korf
vogels op de vlucht
schelpen op het strand
mensen in de stad
letters in een boek
sterretjes voor mijn ogen
 
Het wemelt overal!
 
 
Hennie Pen-Dijkema, 5 november 2018
 
 
Thema = Gewemel
2018-11-15 / Pieter van der Kooij

daar sta je dan
 
vriendelijk afwezig beschouwen
iedereen zien zonder iemand
enig houvast een leeg glas
focusloos rumoer vult
de collectieve leegte
 
woordenwemel mensenmassa
zonder zweem van zin
scharrelt me naar grenzen
van ruimte en geest
 
mild melancholisch
verlangend naar waar
geen weet van is
 
vooralsnog
de zijkant mijn redding
 
 
20181108
© pieter van der kooij
 
Thema = Gewemel
2018-11-14 / Aloysius Klepper

Hondenplezier
 
deze zandbak is heel groot
hier kan je lekker rennen, rennen
graven zo diep als je maar wilt
blaffen tegen de wind en het zeeschuim
ruiken aan je vriendjes en vriendinnetjes
happen in hun staart
 
spring hoog tegen de baas zijn benen
laat mijn pootjessporen op zijn broek
hij moppert maar lacht ook
zwaait dreigend met de riem
ik blaf tegen hem, ben niet bang
 
met een rotvaart ga ik weer ver weg
 dan weer rond mijn staart
daar zijn nog meer honden
klein en groot door elkaar
wild wemelen wij door de golven
 
spetteren ons weer droog
het liefst dicht bij onze baasjes
om te zeggen, kom doe mee
maar die springen snel naar achter
willen echt niet meedoen
 
dan klinkt de stem luid naar mij
we gaan alweer naar huis
ik wil niet, hier is het leuk
maar baas pakt de riem en maakt mij vast
jammer maar moet echt mee
 
©A.K.
Thema = Gewemel
2018-11-14 / Aloysius Klepper

Druktemakers
 
sjokkend met volle tassen
kom ik uit de supermarkt
herfstmaand, dus najaarsuitverkoop
verkeerde tijd gekozen
om boodschappen te doen
 
middagpauze van de scholen
schreeuwende stemmen
galmen door het winkelcentrum
de jeugd heeft snaaiwerk ingekocht
de lunchtrommel geleegd in de prullenbak
 
het gewemel van de jongelui
ergert de winkelende mensen
als herfstbladeren in de stormwind
wappert die jeugd door de palissaden
grappen makend over oude dames
 
die storen zich er niet meer aan
daar geen onvertogen woord valt
de oudjes lachen mee met die dolle jeugd
wensend dat zij die
onbevangenheid nog bezaten
 
ik wandel er aan voorbij
met een glimlach
want ooit was ik ook
zo’n jonge hond
die nu de wilde haren kwijt is
 
©A.K.
 
[1] 2

archief

zoek

dichters

oud-dichters

thema's

periode/jaar