alle (7) gedicht(en) van thema
'Gewemel'
(overige: zie archief ⇒)
| [1] 2 |
| Thema = Gewemel 2018-12-06 / Gerda Hooijberg Onstuimig het wemelt in de stad van reizigers die slalommend langs elkaar krioelen, loop weg voor al dat rumoer drijft mij de stad uit naar een plek waar rust overheerst in dit jaargetijde lengen schaduwen tussen het bont gewemel van geel, brons en roodbruine kleuren krommen de bladeren meer en meer stil sterft de glans van blad door de onstuimige wind worden bomen langzaam uitgekleed vogels rusten op kaalheid een plek om te fluisteren voor het donkere seizoen ©gerda hooijberg |
| Thema = Gewemel 2018-11-18 / Hennie Pen-Dijkema Gewemel
Het wemelt van spreeuwen op de takken luizen in een vacht vissen in de vijver vliegen op de koe bessen in de vuurdoorn kleuren in het bos eikels aan de bomen blaadjes op de straat mieren in een hoop bijen in de korf vogels op de vlucht schelpen op het strand mensen in de stad letters in een boek sterretjes voor mijn ogen Het wemelt overal! Hennie Pen-Dijkema, 5 november 2018 |
| Thema = Gewemel 2018-11-15 / Pieter van der Kooij daar sta je dan
vriendelijk afwezig beschouwen iedereen zien zonder iemand enig houvast een leeg glas focusloos rumoer vult de collectieve leegte woordenwemel mensenmassa zonder zweem van zin scharrelt me naar grenzen van ruimte en geest mild melancholisch verlangend naar waar geen weet van is vooralsnog de zijkant mijn redding 20181108 © pieter van der kooij |
| Thema = Gewemel 2018-11-14 / Aloysius Klepper Hondenplezier
deze zandbak is heel groot hier kan je lekker rennen, rennen graven zo diep als je maar wilt blaffen tegen de wind en het zeeschuim ruiken aan je vriendjes en vriendinnetjes happen in hun staart spring hoog tegen de baas zijn benen laat mijn pootjessporen op zijn broek hij moppert maar lacht ook zwaait dreigend met de riem ik blaf tegen hem, ben niet bang met een rotvaart ga ik weer ver weg dan weer rond mijn staart daar zijn nog meer honden klein en groot door elkaar wild wemelen wij door de golven spetteren ons weer droog het liefst dicht bij onze baasjes om te zeggen, kom doe mee maar die springen snel naar achter willen echt niet meedoen dan klinkt de stem luid naar mij we gaan alweer naar huis ik wil niet, hier is het leuk maar baas pakt de riem en maakt mij vast jammer maar moet echt mee ©A.K. |
| Thema = Gewemel 2018-11-14 / Aloysius Klepper Druktemakers
sjokkend met volle tassen kom ik uit de supermarkt herfstmaand, dus najaarsuitverkoop verkeerde tijd gekozen om boodschappen te doen middagpauze van de scholen schreeuwende stemmen galmen door het winkelcentrum de jeugd heeft snaaiwerk ingekocht de lunchtrommel geleegd in de prullenbak het gewemel van de jongelui ergert de winkelende mensen als herfstbladeren in de stormwind wappert die jeugd door de palissaden grappen makend over oude dames die storen zich er niet meer aan daar geen onvertogen woord valt de oudjes lachen mee met die dolle jeugd wensend dat zij die onbevangenheid nog bezaten ik wandel er aan voorbij met een glimlach want ooit was ik ook zo’n jonge hond die nu de wilde haren kwijt is ©A.K. |
| [1] 2 |